Wat gaat de tijd toch hard. Het is alweer juli 2016. De boot is bij poging 2 na 5 zeildagen van Southampton weer terug in Nederland. Het is een heftig tochtje met regen, tegenwind, schietoefeningen waardoor ze later dan gepland uit de haven konden vertrekken en nog veel meer. Superlief dat Guido en Hanny vrijdag 27 mei Cees en Lourens op de Beau (in de sluis bij Stellendam) welkom heten met een fles bubbels. Jammer dat ik daar niet bij kan zijn maar thuis eten we heerlijk met elkaar, ook niet verkeerd.

Op 31 mei overlijdt Cees z’n moeder. Ondertussen zijn we ook druk bezig met de boot leeghalen. Het is in ons huis nu een onwijze chaos van spullen die het huis binnen gesjouwd worden. Hellup, waar gaan we het allemaal laten. Zoon Leon heeft als stelregel: als je iets 3 jaar niet hebt aangeraakt of ingekeken, weg ermee. Maar wij zijn niet van die weggooiers geloof ik.

Vrijdag 24 juni ben ik begonnen met revalideren. Drie keer in de week sporten, echt aanpoten is dat. Ook fiets ik alweer en rij auto, dus alles gaat in stijgende lijn. Samen met tweelingzus Marieke vier ik mijn verjaardag in Rhenen en dat hebben we vandaag gedaan in Utrecht. Samen met de kids varen door de grachten en eten bij PRoost. Ja, het leven moet ook gevierd worden. Zoon Niels en Eline krijgen de sleutel van hun nieuwe huis, klus time voor Cees.

Vorig weekend hebben we samen met Marjan en Bert de boot van Hellevoetsluis (met een overnachting in Willemstad) naar St. Annaland gevaren. Fantastisch weer voor ons laatste tochtje met Beau. Binnenkort ligt ze bij makelaar de Valk in de verkoop. Dus voorlopig zijn we even bootloos. Eerst moet ik volledig herstellen en dan maken we weer plannen. Maar ….we gaan echt niet achter de geraniums zitten.