Dinsdag 6 juli 2010 zijn we  na veel kijken op gripfiles (windvoorspellingen) dan toch echt vertrokken. Het weer ziet er allemaal goed uit. Voor het eerst drie dagen op zee. We vinden het heel spannend zo’n eerste keer. De tocht begint heeeeeel erg rustig met eigenlijk geen wind dus de motor aan. Ook ’s nachts. De lucht is helder en het lijkt net of er een sterrendeken over de boot heen ligt als je wacht loopt. Via de Wereldomroep hebben we naar het WK voetbal Nederland- Uruguay geluisterd. Weer eens wat anders dan televisie.  Deze tocht geen culinaire uitspattingen want je bent dan wel niet zeeziek, maar om nou een echte maaltijd voor te zetten is toch ietwat teveel gevraagd. En je voelt je niet echt topfit. Dus cup a soup, een magnetronmaaltijd, crackers, biscuit en thee en water. Daar blijft het eigenlijk wel bij. De 2^e dag neemt de wind toe en zetten we de gennaker bij. Tegen de avond en de nacht komt de wind van achteren en wordt het dus een melkmeisje. Genua over bakboord en het grootzeil over stuurboord. Sommigen noemen het ook wel vlinderen. De Beau heeft het prima naar zijn zin met zo’n zes tot zeven knopen en soms acht.  Deze dagen veel dolfijnen gezien maar ik was jammer genoeg telkens te laat voor een foto. Het water ziet er trouwens aqua blauw uit. Donderdag ochtend worden de golven hoger en trekt de wind nog meer aan. We komen in een heftige onweersbui terecht. Niet echt een pretje zo midden op zee. Het is nu zo’n 30 knopen wind en niet echt fijn varen, want de deining komt uit het NW en de windgolven komen van het NO. Dat wordt hotsen klotsen. Het laatste stuk varen we op de motor. Uit gewoonte kijk ik altijd op de oliedrukmeters van de keerkoppeling en de motor. De druk van de keerkoppeling blijkt te zijn weggevallen. Nu is het zaak om op een heftig zeetje in de motorruimte het oliepeil weer aan te vullen. We zijn blij dat we rond de klok van half zeven de haven van la Coruña veilig en wel binnen lopen. Heerlijk hè Cees, die Fishermans friend. De grootste groep Nederlandse zeilboten zijn net vanochtend vertrokken, maar Hanneke en Nils van de Pélagie komen gelijk langs om kennis te maken. Daarna heerlijk onze kooi in, met een goed gevoel dat we dit toch maar weer hebben gefixed.

For the record: vertrek Brest 6 juli 2010 om 8u45, aankomst La Coruña 8 juli 2010 om 18u30, resulteert in 2 dagen en 10 uur varen over een afstand van 353 Nm, geeft een gemiddelde snelheid van 6,1 Kn. Jammer dat hiervan 38 uur op de motor waren, echter niet slecht, want we plannen altijd met 5 Kn.