Vrijdag 31 mei vertrekken alle drie de boten naar de baai van Kotor. Vanuit Bar word het best wel een ‘barre’ tocht naar deze plek. Donkere wolken, wat regen en best wel hoge golven dus hotsie klotsie en hotsie kotsie. Dus even een afslank dagje zogezegd. We hebben ook ‘volle bepakking’ aan. De zeilbroeken en jassen zijn weer tevoorschijn gehaald. Een grauwe grijze dag maar na regen komt zonneschijn.

De baai van Kotor is zo groot. Ze bestaat uit 3 à 4 verschillende baaien. We hebben haar op verschillende plekken vanuit de ‘hoogte’ al mogen bewonderen toen we met ons huurbusje er langs reden. Nu varen we er zelf op zee niveau. Eerst voor anker bij Solila daarna bij de plaats Tivat. Super Yachts, het nieuwe St. Tropez is in de maak. En wat stralen de gebouwen en winkels er omheen een luxe uit. Mensen kijken vanaf een terras errug leuk, maar niks authentiek Montenegrijns. Ik krijg weer sup les van Rob en blijf zowaar op’t plankie staan. Okay okay  t’is windkracht 0 maar het is echt moeilijker dan je denkt. Je benen gaan een eigen leven lijden en trillen soms als een rietje. Maar oefening baart kunst.

Ondertussen zijn we weer een stuk verder gevaren en liggen nu bij Morinj voor anker. Omzoomd door hoge bergen. Allemachtig wat is’t hier overal prachtig en nog ozo groen. In het donker glinsteren de lichtjes je tegemoet. Inmiddels heeft de temperatuur de 30 graden aangetikt. Hoogste tijd om alle waterattributen tevoorschijn te halen. Niet bij ons maar wel bij de Norell en de Milky Way. Hi hi  we durven eindelijk bij deze temperaturen wel een zwemmetje te doen in het  best nog wel koude zee water. We lenen de kano en kanoën een riviertje op bij Morinj. Je kijkt tot op de bodem (zand, stenen en kleine plantjes) omzoomd door bomen en struiken met hoge bergen als achtergrond en de zon die schijnt levert het Idyllische plaatjes op.