Ankeren bij Iles du Frioul en een mooring bij Port Miou

Na de drukte van de stad Marseille zoeken we maandag 25 juni de rust op bij de eilandengroep Ile du Frioul. We varen langs het eiandje Ile d’If waar graaf Monte Cristo gevangen heeft gezeten. Voor’t eerst met onze motorboot voor anker. Er is weinig wind en het is nog niet druk met ankerraars bij het eilandje Ile Pomègues de zuidelijkste van de 2. Een schitterend ankerplek met uitzicht op een viskwekerij en rondom gebroken witachtige kale rotsen met hier en daar een toefje groen. In de verte (4 km) zien we over het blauwe water Marseille liggen.

 

 

 

 

Af en toe schommelen we behoorlijk door de langskomende scheepvaart maar alles staat zeevast. Het zeewater is vrij helder en nog wat frisjes maar heerlijk om een duik in te wagen bij dit zonnige weer. Hier vier ik ook mijn 59 ste verjaardag, echt niet verkeerd. Vandaag mag ik me als een prinsesje gedragen met Cees als my personal servant, bof ik even. We ontbijten samen. Hij gaat bijtijds met het bijbootje naar de kant om me ‘uit te laten’. Een rotsachtig gebeuren met veel inhammetjes waar mensen aan het pootjebaden of zwemmen zijn.

 

 

 

 

En verder een mooi uitzicht over de haven, de zee, een burchtje en natuurlijk de baai waar we liggen. Cees trakteert me op een overheerlijke champagnelunch geserveerd op onze Namasté en we dineren wederom met…..champagne. Jammer dat jullie hier niet zijn om ervan mee te genieten. Want dat mis ik wel op zo’n dag, familie en vrienden. Ook omdat we nog geen reizende zoals wij zijn tegengekomen die dezelfde route varen. Het sociale gebeuren staat zogezegd even op een laag pitje.

 

 

 

 

De volgende dag liggen we in een inham aan een mooring bij Port Miou met een lijn naar de kant met rotsen rondom. We zien hoog boven ons al jonge gasten rondlopen en dan hoor je plons en nog eens en nog eens. Springen ze van zo’n rots hallikidee  zo vlak bij onze boot in het water, je zal maar hoogtevrees hebben.