Familarisatietoer

Eerst met beide voeten op het krukje en me met beide handen vasthouden aan de reling. Dan zet ik een voet op het midden van het anker en de andere ernaast, vervolgens een voet een stapje omhoog terwijl ik me vasthoud aan een opgerold zeil (’t is de genua, begrijp ik) vast en zo klim ik aan boord. Nee, niet over stuurboord (voor mij rechts) naar achteren want dan loop ik kans de giek tegen mijn hoofd te krijgen.

Hoera, ik heb het dockhouse gehaald. Hoe moet dat vannacht als ik van boord moet vanwege toiletbezoek. Dan moet Bert maar mee; ik ga echt niet alleen, schiet er door mij heen. Eerst een wijntje en dan gaat de familarisatietoer binnen verder. Best even krap hier binnen. ‘Met lege handen naar beneden’, legt Cees uit als ik braaf mijn lege wijnglas beneden in het keukentje wil zetten. Wat tegennatuurlijk als je juist van je moeder leerde: nooit met lege handen naar de keuken. We schuifelen naar voren (voor mijn gevoel naar de achterkant) en dan volgt de uitleg over het toilet. Die ben ik meteen vergeten. Morgen nog maar een keer aan Cees vragen. Ik zet mijn plunjezak in een kastje op 3 zaken chips en dan heffen we het glas op een mooie zeildag.

Vanuit de kajuit, groet van Marjan

DSC_0198.JPGDSC_0199.JPGDSC_0203.JPG