Vaak zit het mee soms even niet

Een onderdeel die we voor de motor nodig hebben is niet meer leverbaar. Niet in Nederland, niet in Italië dus is Cees hele dagen op internet aan het struinen voor alternatieven. In ieder geval gaan we nog een maandje bijboeken in Marina di Ragusa. Ondertussen vieren we Koningsdag met overheerlijke oranje taart (je rekent af naar gewicht). De taart is nog wel aan de koude kant maar dat mag de pret niet drukken. Cees wordt de mast in gehesen en ik ga weer naar de dinsdag markt om groente/fruit en vis te scoren.

Woensdag 1 mei 2025 is de dag van de arbeid en hier een vrije dag. ’s Avonds worden we getrakteerd op een optreden gegeven door een Italiaanse zanger Bernardo Lanzetti met gitaar en Catherine Montavon met viool. Leuk dat we haar al eerder via Toos en Rimmer hebben ontmoet en gesproken. Ze woont hier ook op de haven. Zij is violiste en vliegt over de hele wereld om als zzp-er in vele Symfonie orkesten als gast op te treden (klassieke muziek). Hij (Bernardo) kan geen noot lezen. Pas de morgen van het optreden oefenen ze voor’t eerst met elkaar. Geen klassieke muziek maar popsongs dit keer. Het merendeel is dus improvisatie van Catherine, echt geweldig.

Zondag 4 mei stappen we op onze vouwfietsjes naar Punta Secca met de witte vuurtoren en het huis van Montelbano (Italiaanse misdaad serie) gebaseerd op verhalen van Adrea Camilleri. We slenteren er wat rond. Ook de inwendige mens wordt niet vergeten.