De hak van de laars van Italië
Onderweg naar Taormina (noorden van Sicilië) varen zes oorlogsschepen in slakkengang in rechte lijn achterelkaar steeds dichter naar ons toe. Via de marifoon worden we opgeroepen of we maar even van koers willen veranderen. Mmm met melk meisje als zeil voering is dat nog even een gedoetje, maar okay okay. Jammer dat zij zelf niet even op het idee komen om op een knoppie te drukken om hun koers te verleggen met zo’n grote open zee naast zich.
Woensdag 8 mei 2024 zeilen we naar Roccella Ionica, het vaste land van Italië. ‘t Is nog een hele tippel langs de boulevard naar het plaatsje. Dus onze bromptonnetjes worden van stal gehaald. Met z’n viertjes scoren we hier een overheerlijk pizza voor weinig. Als toetje vragen we om een cappuccino. De ober verschiet ter plekke van kleur als we er naar vragen. Ja,ja we kennen in Italië hun onuitgesproken koffie cultuur. Cappuccino na elf uur is een no-go en al helemaal niet na het avondmaal. Een espresso, in een piep klein kopje is de regel. Vaak met een klein glaasje water ernaast die dient om je smaakpapillen op te schonen zodat je optimaal van je koffietje kan genieten. De cappuccino index is hier trouwens maar 1 euro 50 waar vind je dat nog.
En eh we zijn nog steeds niet in Montenegro en Albanië beland. Een zeilboot is geen speedy vervoersmiddel. We gaan net zo hard als een fiets en dan nog niet eens de elektrische variant. Dan hebben we ook nog te maken met verwaaidagen i.v.m. de wind. Gelukkig hebben we plenty of time. Zaterdag 11 mei gaan we een naggie door om op Moederdag in de avond aan te komen in het zuidelijkste puntje van het Italiaanse vaste land n.l. Santa Maria di Leuca. Gelijk een gezamenlijk gemaakt diner op de Waaibaai die hier aan de kademuur ligt. Met… jawel heerlijke gebakken frietjes uit de airfryer made by Petra met een dot mayonaise echt niet te versmaden. We zien veel paleisachtige optrekjes hier in de omgeving en lopen naar de Iconische 47 meter hoge vuurtoren 120 meter boven de zeespiegel. Pff heel wat trappetjes omhoog zorgt het uitzicht voor mooie kiekjes.
Was die vloot onderweg naar de navo oefening! Wat heerlijk dat jullie fietsen bij je hebt he!
Ik heb 2 geweldige rustige zonnige weken in Ede gehad en ga vanmiddag naar huis. Morgen Henk!
Mooi reisverhaal weer, leuk om te lezen. Niet altijd kortebroeken weer…. Sinds kort ken ik de vertaalfunctie van “google lens” en ik vind de tekst bij het fietsbeeld ( en het beeld zelf) zeer toepasselijk op jullie reis.
Heerlijk toch weer en mooie foto’s. Als je die overheerlijke pizza ziet dan wil je gelijk naar Italië.
Heerlijke foto’s weer, Ann. En over het tempo: het gaat niet om de bestemming maar om de reis ernaartoe . Geniet ervan!
Leuk verhaal weer! Arno en ik zijn in 2022 gaan fietsen in Puglia. Wij hadden een hotel in S. Maria di Leuca en vanaf ons balkon keken we zo op de Ionische Zee, prachtig! Je hebt daar een (pelgrims)kerk, waar een houten troon in staat ter ere van de paus die hier in 2008 op bezoek kwam.