Bijna onderweg

Het plan is om volgende week weer te vertrekken met onze Namasté. Nu ligt ze nog op de kant in St. Annaland. Het onderwaterschip wordt voorzien van een antifouling laag en het vrij boord gepoetst zodat we weer met een shiny schip de wateren kunnen bevaren. De schroef wordt weggebracht en nagekeken zodat alles weer toppie in orde is. Maar afgelopen winterperiode hebben we ook niet stilgezeten. Allereerst onze niet verwachtte verhuizing. Ja, we zijn afgelopen jaren af en toe naar appartementen wezen kijken maar bij dit appartement hadden we gelijk het ‘woh’ gevoel.

 

 

 

 

In onze vriendenkring kennen we trouwens zeker 7 stellen die verhuist zijn of gaan verhuizen naar een appartement, zeker in de mode. 24 december hebben we de sleutel al in ons bezit. Cees moet een onderkomen vinden voor zijn vriend (schuurtje met draaibank, freesbank e.d.). Makelaar en verhuizer regelen. En er moet worden ingepakt. Super leuk want je komt van alles tegen waarvan je niet wist dat je het had. Tjonge een mens bewaart wat in de loop der jaren.

 

 

 

 

Ondertussen wordt het sociale gebeuren  ook niet vergeten. We bezoeken met de Kusterclub de verkeerscentrale in Rotterdam, hebben een kerstborrel bij Peter en Anneloes en sluiten het jaar af met een winter bbq bij Bert en Marjan. Eten met de familie bij Marga en Peter, maken een promotie mee van neef Mark en hebben ons jaarlijkse buurt walkingdinner.

 

 

 

 

 

 

 

 

Een week na onze verhuizing vliegen we met ons gezin naar Fins Lapland waar we de witte wondere wereld mogen aanschouwen, een aanrader. Voor het eerst sinds heel heel lange tijd maken we Koningsdag niet op de boot mee. Neef Wijnand treedt die dag op in een reggaeband en speelt met veel passie saxofoon. Ik kook in de Dorpshoeve en we hebben veel etentjes thuis en buitenshuis. Maar nu dus bijna klaar voor vertrek.