Tweede Pinksterdag, na een cappuccino met pain au chocola en een pain raisin, gaat Leon weer huiswaarts. Via Canal latéral à la Marne waar we de plaatsen Chalons-en-Champagne met zijn enorme kathedraal en Vitre la Francois met zijn mooie Hotel de Ville en het plein met de godin La Déesse, die troont op een gietijzeren fontein aan doen, belanden we op Canal Entre Champagne et Bourgogne (of te wel Canal de la Marne à la Saone) . De komende tijd gaan we 71 sluizen montant, dan hebben we een tunnel plateau l’Angres van 5 km en dan weer iets van 60 sluizen naar beneden. Bergie op en bergie af zogezegd.

We zijn nu 4 dagen onderweg en hebben 71 sluizen gehad, pffff.  De bediening varieert ook. Sommigen worden bediend door iemand die werkt voor het VNF (Voies Navigables de France), bij sommigen krijg je een kastje mee waarmee je de sluis op  afstand kan bedienen. Je hebt sluizen waarbij er een stang boven het water hangt waar je een kwartslag aan moet draaien om de sluis in werking te zetten en sommigen gaan nog op de ouderwetse manier gewoon met de hand. Onder water woekert hier een soort waterplant, ziet eruit als dennentakken maar boven water zie je slierten, waardoor de wierpot van de motor, aardig wat keertjes per dag geleegd moet worden. Op sommige stukken ploeg je er met je bootje doorheen zogezegd.

We overnachten in St. Dizier waar we niet echt op een ideale locatie liggen maar wel tegen de avond getrakteerd worden op een gratis vliegshow van de Franse luchtmacht met 8 straaljagers. Via Joinville en Chaumont zijn we nu in Langres aangekomen, iets buiten het stadje maar wel in een bergachtige groene omgeving, een top plek. We zijn in totaal 350 m omhoog gegaan en bevinden ons op het hoogste punt van deze reis. En kennen jullie het liedje van de 7 kikkers in die boerensloot. Nou hier zijn het er geen zeven maar hebben ze de hele buurt uitgenodigd en deze kwekken en kwaken wel. We krijgen een hele serenade van niet 1 uur maar veeel langer.