Zaterdag 12 mei staat een dagje Versailles op het programma. Allebei zijn we daar nog nooit geweest. Het ligt iets buiten Parijs, dus met de metro (er galmt elke dag wel Franse muziek door het labyrint van die ondergrondse gangen) en dan per trein naar het eindpunt Versailles Rive Gauche. Oeps, ze hebben zeker een mega blik toeristen opengetrokken want er staat al een aardige rij. Maar als we anderen mogen geloven valt het nog mee. Binnen een half uur staan we binnen. Gelukkig hadden we bijtijds door dat dit niet de rij was om kaartjes te kopen maar voor de entree. De gebouwen zijn van buiten niet bijzonder mooi (alleen aan de voorkant veel goud wat er blinkt) maar wel heel indrukwekkend door zijn grootsheid.

We leren over Lodewijk de XIV, de zonnekoning. die dit paleis tot zoiets imposants heeft gemaakt. Vooral de spiegelzaal en de zaal waar alle veldslagen zijn afgebeeld op schilderijen maken veel indruk op ons. Wat een decadentie terwijl buiten de paleizen grote armoede heerste in Frankrijk. Geen wonder dat de Franse Revolutie uitbrak met als resultaat de onthoofding van Lodewijk de XVI en Marie-Antoinette.

De tuinen zijn in gesnoeide patronen geometrisch aangelegd met strak geknipte heggen, kaarsrechte paden, vijvers met opvallende beeldengroepen en fonteinen. Ook hier geldt weer groot, groter, grootst en waan je je terug in de tijd door de barok muziek die er klinkt. En dan mogen we nog een dagje blijven van de havenmeester (Moederdag kidootje zegt Cees) en bezoeken we zondag samen met Willem en Ingeborg het Musée d’Orsay. Een voormalig treinstation met heel veel kunst. Onder andere  schilderijen van veel beroemde schilders zoals van Gogh, Monet en Renoir, mooi hoor.