De Seine en Parijs

Via Noyon en Creil is het nog een aardig stukje over de brede Seine om in Parijs te komen. Zowel Canal du Nord als de Seine zijn vrij saai en oh oh wat hebben we een keuze stress om ergens aan te leggen voor een overnachting. De keuze is reuze maar niet heus. De meeste plekken langs de kade worden ingenomen door beroepsvaart al dan niet omgetoverd tot woonboot. Aftandse maar ook super mooie. Vanaf het water kun je vaak makkelijk even naar binnen kijken. Ook Port de Plaisance haventjes die in de Fluviacarte zijn beschreven blijken helemaal vol te liggen met van ‘die’ boten of we komen vast te zitten als we zo’n haventje in willen varen terwijl we maar 1m30 steken.  En, op sommige plekken wil je gewoon niet liggen i.v.m. clochards die onder bruggen of langs de oever een onderkomen hebben.

 

 

 

 

 

Als we 2 dagen van te voren via internet Port de Paris d’ Arsenaal willen reserveren blijkt tie vol te zijn, da’s effies bale. Zou het door het Hemelvaartweekend komen of is het er altijd zo druk. Meestal reserveren we niet, we zien wel, en vaak gaat dat goed maar…. nu dus niet. Wat nu? Vrijdag 11 mei varen we Parijs binnen. Woh heel wat beroemde gebouwen zijn vanaf de Seine aan weerszijden al goed te zien. Super cool dat we daar nu zelf varen, met…. waanzinnig mooi weer.

 

 

 

 

En dan varen we langs de haven. Via de marifoon roept Cees ze toch op je weet maar nooit. Joepie, er zijn net 2 plekken vrij gekomen, precies voor de Wing V en de Namasté. Voor maar 2 nachten maar hier zijn we al super blij mee. Cees ontpopt zich tot reisleider en heeft er aardig de vaart in. We zien al heel wat high-lights van Parijs zoals de Eiffeltoren, Pont Neuf (de oudste brug), de Conciergerie (tijdens de Revolutie een gevangenis en wachtkamer voor de guillotine), de Notre Dame en de 50 meter hoge Arc de Triomphe.

 

 

 

 

Er staan overal lange rijen zodat we nergens naar binnen gaan. We slenteren over de Champs- Elysées met zijn duren winkels, het kleine Place du Tetre waar artiesten hun schilderijen tentoonstellen en portretten tekenen en de Moulin Rouge. Pfff en dan aardig wat trappen omhoog om bij de Sacré Coeur te komen. Heerlijk dat ze zo’n geweldig metro netwerk hebben zodat we niet alles lopend hoeven te doen.