Het loopt toch weer anders dan gedacht
Even een up-date van Nederlandse bodem. Ik zit nu alweer 3 weken thuis, echt heerlijk. Er is me op het hart gedrukt de eerste 6 weken rustig aan te doen. Ik mag dingen tillen tot 1 kilo, maar 2 keer per dag traplopen, niet fietsen, niet auto rijden (ook als niet bestuurder vind ik het autorijden geen pretje ha ha je voelt elk hobbeltje) dus met andere woorden je mag eigenlijk…. niks. O zo moeilijk maar het bevordert wel je genezing en daar doen we het toch voor. Leon, Niels, Eline, Anneloes, Peter, Cees, Marieke en Hetty helpen me zogezegd de lente door, wat een lieverds.
En Cees heeft ongekende kwaliteiten, hij ontpopt zich tot tuinman en interieur verzorger wie had dat gedacht. En verder is het genieten, genieten van het heerlijke weer afgelopen periode, van de natuur met zijn mooie bloesem bomen en het uitzicht vanuit onze woonkamer. Maar ook de vele kaarten, telefoontjes, mailtjes, app-jes, familie/vrienden die langskomen en de kleine wandelingetjes doen me super goed.
Ik ben 6 kilo afgevallen maar die zitten er al weer bijna aan. Volle zuivel producten, lekker veel boterkoek, stroopwafels en zelfgebakken rabarbertaart. Maar ook veel fruit zoals die Lambada aardbeien ozo zoet, mejammiejamie. Donderdag 12 mei 2016 vertrekt Cees samen met Guido in alle vroegte naar Southamton waar de Spuigracht diezelfde avond aankomt van de overtocht over de oceaan met Beau aanboort.
Maar dan krijgt Cees diezelfde donderdagmiddag een telefoontje, het gaat ineens slecht met zijn moeder. Dat is schrikken, de avond daarvoor heeft ze nog bij ons gegeten. Wat gaan Cees en Guido doen? Het zou nog wel hun jubileum reisje worden want ze kennen elkaar al 40 jaar. De Beau gaat zaterdag 14 mei te water en wordt gelijk naar de haven gevaren.
Inmiddels zijn ze bij Eurocross weer bezig een vlucht naar Nederland te regelen. Het wordt nog even actiën voor de mannen want nog geen half uur later zitten ze al in de taxi naar het vliegveld. Aankomst 16.40 uur Amsterdam. Cees sjeest gelijk naar zijn moeder om haar te zien. Omdat Ma op dit moment stabiel is heeft Cees voor 22 mei a.s weer een vlucht geboekt naar Southamton om samen met een vriend de Beau naar Hellevoetsluis te varen. Dit keer gaat het lukken toch. We duimen voor een goede wind uit de juiste richting. Ze zijn waarschijnlijk een weekje onderweg. Als je die week zin of tijd hebt om bij me langs te komen, gezellie.
Zo gaat er de laatste tijd nogal veel anders dan anders bij jullie. Jij, Anneke, ziet er al weer een stuk beter uit gelukkig. Maar ja, wel even een andere situatie, zo achter een rollator. Maar wat een uitkomst zijn die dingen in zo’n geval he. Wel akelig van je schoonmoeder he. Ze deed het zo goed onder de gegeven omstandigheden. Maar mensen op die leeftijd zijn wel erg kwetsbaar! Nou ik wens je beterschap en sterkte met alles. Cees ook natuurlijk. Hopelijk een rustige overtocht.
Groetjes van Henk en Truus
ha Henk en Truus,
Wat lief een berichtje van jullie. Cees is net vertrokken. Wel even stil in huis. Maar over een weekje is tie er weer. gr van Anneke
LIeve Anneke en Cees,
Wat een pech, wat een schrik, zoveel problemen allemaal tegelijk. We hoorden het al van de Lovis. Nu in Bretagen hebben we je website kunnen lezen. Héél fijn dat het nu beter gaat met je, Anneke.
Na een lastige overtocht zijn we nu een weekje in Bretagen, morgen gaan we verder richting Nederland. Op zondag 10 juli om 14:00 uur komen we in Scheveningen aan.
Héél veel beterschap!!!!!!
Hanneke en Nils