We liggen prinsheerlijk in de haven van Teulada. Wat een helder water. We kunnen zo het rotsblok met ketting en mooring lijnen zien liggen op de bodem. In een baaitje vlak bij de haven, zwemmen we voort eerst dit jaar in zee. Het lijkt net of we een vakantiefolder zijn binnen gestapt, wat een fijn zand, helder water en mooie omgeving. Even is het brrr maar als je door bent, bèst lekker. Dinsdagavond ruimen we alvast de fietsjes op maar de mandjes van de fietsjes en de sleutels hebben zin in een frisse avondduik. De sleutels hebben hun zwemdiploma maar de mandjes niet. Gelukkig hoeft Cees niet te water en kan hij ze met een dreganker zo opvissen.

Pas woensdag 13 mei vertrekken we naar Pula. Als zeiler neem je ruim de tijd om ergens op tijd te zijn als er familie of vrienden komen. Je bent immers afhankelijk van het weer. Vooral de wind kan een spelbreker zijn. Meestal ben je daarom veel te vroeg op je bestemming. Maar er is voor vrijdag en zaterdag windkracht 8 voorspeld. Het is prima om alvast veilig en wel in Marina di Cagliari te liggen, midden in de stad vlakbij de via Roma met zijn mooie overdekte galerijen en daarboven gebouwen in eclectische stijl. Ha ha de mooringlijn is te kort voor ons 15 meter Beautje. Naast ons liggen n.l. boten van een iets ander formaat. En dan zien we zaterdagavond rond 21.00 Leon en Yvette de trein uitstappen. Joehoe daar zijn ze dan, gezellie. Bijkletsen onder het genot van Italiaanse bubbels, kaasjes, olijven, proscuitti en mortadella. 

Zondag lopen we naar Torre dell’Elefante waar we uitkijken over de stad en de haven. Overal is’t gezellig druk want er liggen ook 2 cruiseschepen afgemeerd. We slenteren door smalle sfeervolle straatjes, zien het witte stadhuis met 2 torentjes en belanden op één van de vele terrassen die Cagliari rijk is. Lekker buiten onder een parasol genietend van een pasta lunch.