Vanaf Nisyros is het maar 22 mijl zeilen naar Kos-stad. Eigenlijk willen we naar het westen maar er staat een zuid-westen windje goed om op ons gemakkie naar Kos te zeilen. Mmm we gaan niet echt de juiste kant op maar ach, Ann heeft al maanden in haar hoofd om Kos met een bezoek te vereren. Ondanks dat Cees zegt “daar word je niet echt gelukkiger van” moet hij de bemanning ook te vriend houden, niet waar. In de Mandráki haven, het centrale punt in Kos-stad, meren we een paar uur later af aan de kade muur. ’s Zomers is het een drukte van belang met boten maar nu nog niet, boffen wij even. We regelen internet en klaren ons in in Griekenland via de customs en de port police.

Woensdag 30 april 2014 hebben we een cultuurochtendje. We bekijken de Johannieterburcht die bescherming bood tegen aanvallen van de Turken. Hemelsbreed ligt Turkije nog geen 8 km hier vandaan, in de verte kunnen we Bodrum zo zien liggen. Op het Plateia Platánou staat een “afstammeling”van de Hippocrates plataan. Deze zeer oude boom van 560 jaar oud wordt ondersteund met ijzeren balken. Hippocrates werd hier op dit eiland geboren, en was de grondlegger voor de moderne geneeskunde. “De eed van Hippocrates”, wordt nog altijd door artsen over de hele wereld afgelegd.

Via de oude Angora komen we terecht bij een klein theater. Op de marmeren zitplaatsen zit je eerste rang en de kalkstenen blokken waren voor het “gewone volk”. Donderdag is het plan om naar Astypalaia te zeilen, zo’n 52 mijl. Het eerste stuk is er nog geen wind dus op de motor maar dan tussen de 12 en 18 knopen wind. We gaan lekker schuin en het is net bezeilbaar. En dan na 7 uur varen is er binnen een seconde een windshift van 30 graden. Eh ja dat gaan we nu echt niet meer redden om met deze koers het eiland Astypalaia voor donker te bereiken. Dus veranderen we onze koers naar het kleine eiland Lévitha waar we rond half vijf aan een mooring liggen. Er is geen elektriciteit op dit eiland alleen wind- en zon energie, en er wonen naar zeggen maar 2 gezinnen. Ondertussen liggen we bij Amorgos ten anker helemaal in het hoekje van de baai. De port police wilde dat we 2 keer opschoven, na de derde poging horen we niet meer het bekende fluitje vanaf de kant. Ondertussen is Cees ook wel door zijn Griekse scheldwoorden heen.