Cees heeft op de navtex gekeken naar het weer. Voor de komende dagen ziet het er goed uit om een nachtje door te gaan richting oost Peloponnesos. Zondag in de middag wordt er windkracht 4 tot 6 verwacht. Dat komt wel goed want dan zijn we er bijna. Pas als we het eiland Amorgos op zaterdag 3 mei achter ons laten  kunnen we zeilen, een bakstag windje. Niet helemaal uit de goede richting maar ach je kan niet alles hebben. We gaan langs de eilanden Ios, Sikinos en Folégandros en laten het eiland Santorini  (jammer voor Ann) links liggen. De avond valt maar het wordt een een kwalitatief uitermate teleurstellend nachtje. Van slapen komt niets terecht. De hele nacht zijn we bezig met zeilen in en uitrollen. Dan weer de motor aan om dan weer van voren af aan te beginnen. De zeilen krijgen het aardig te verduren. Gelukkig hebben we een stuurautomaat want in het donker met behoorlijke golven is het moeilijk om de juiste koers te houden.We zijn blij als het licht wordt.

Peloponnesos here we come. We dachten dat we alles gehad hadden ha ha maar nee nu begint het pas. Zondagmiddag komt de harde wind pas goed opzetten. Eerder dan gedacht en het blijft niet bij windkracht 6. Nee het wordt windkracht 7 en zelfs 8. We zien 40 knopen op de teller met daarbij van die gezellige hoge golven die zonder ons te waarschuwen  ook over ons heenkomen.Tijd voor droge kleren is er niet. Heeft trouwens ook geen zin want binnen kun je je echt niet staande houden. Poeh poeh het is nog een hele toer om het vaste land van Griekenland te bereiken. Hè hè einde van de middag varen we de lagune van Ieraka binnen. Eten en hupsakee ons mandje in.

De dag erna maakt het weer helemaal goed. Heerlijk relaxed zeilen we naar Monemvasia. Ook wel “Het Gibraltar van Griekenland” genoemd.  Door een aardbeving van het vasteland gescheiden maar nu weer verbonden d.m.v. een brug.We zien het al van verre liggen. Inmiddels hebben we ook een nieuwe Nederlandse vlag wapperen want door die harde wind van gisteren zitten de gaten erin.