Altinkum en de tempel van Apollo
Zondag 19 mei 2013 vertrekken we om een paar uur later vlak voor het strand van Altinkum ons anker te laten zakken. Rondom deze grote open baai veel hotels, restaurants en bars. Allerlei toeristen boten komen langsvaren met de muziek op standje mega.
Dinsdag 21 mei 2013 gaan we naar het plaatsje Didim, naar het orakel van Didyma en de overblijfselen van het imposante tempelcomplex van Apollo (Apollon). Gisteren liepen we langs een taxistandplaats en vroegen ze of we nog ergens naar toe gebracht wilde worden. Eh nee niet nu, waarschijnlijk morgen. Wat schets onze verbazing. Als we naar de kant varen met ons Beautje ziet Cees gelijktijdig een taxi aan komen rijden. Hi hi hebben ze ons waarschijnlijk al die tijd in de gaten gehouden. Bij de resten van de hellenistische Apollotempel worden we afgezet. Woh, we zien een bijzonder indrukwekkende tempel van reusachtige afmeting n.l. 120 meter lang en 60 meter breed. Van de oorspronkelijke 122 zuilen (24 meter hoog) staan er nog 3 overeind.
Als je naast zo’n zuilenstomp staat voel je je wel heel nietig worden. Cees heeft een nieuw woordje uitgevonden hij vindt het geloveloos. Hoe hebben ze in hemelsnaam, in die tijd, zoiets kunnen bouwen. Het opstapelen van die grote stukken marmer moet heel veel werk geweest zijn en wat een mooie details zien we in de stenen uitgehouwen. Kunstwerkjes op zich. Tussen de oude brokstukken zien we schildpadden rondscharrelen. Zonder dat we er erg in hebben drinken we koffie met boven ons hoofd een zwaluwnest met jongen. Lekker, Ann krijgt twee keer vogelpoep op haar arm en we zien hoe de jongen voor het eerst vliegles krijgen.
Nieuw rokje ann?
Het blauwe rokje heb ik van Marieke gekregen.
Echt handig voor hier