Straat van Messina en het vaste land van Italië (Roccella Jonica)

Woensdagavond 9 mei 2012 zien we, na negen afwisselende en gezellige dagen, Leon’s vliegtuig overvliegen naar Nederland. Wij vertrekken donderdag naar Taormina waar we twee dagen voor anker gaan. Een prima plek maar door de valwinden van de bergen rond om ons draaien we wel om het anker. De anker grond is hier geen zand maar rotsen. Met de ankerketting komen we op drie plaatsen vast te zitten. Dat wordt nog wat als we ons anker op moeten halen. Zaterdagochtend 12 mei nemen we afscheid van Sicilië. Wat een bijzonder eiland. Het is zo’n 72 mijl varen naar de voet van de laars van Italië en we denken daar 14 uur over te doen. Om vier uur ’s ochtends vertrekken we  in het donker en wonderwel trekt Cees met de ankerlier het anker zonder problemen omhoog. In de straat van Messina staat een puist wind en moeten we steeds wat zeil minder. Woh, we zien ook weer dolfijnen, en later nog veel meer. Meezwemmen voor de boeg vinden ze kennelijk erg leuk.

DSC_1859.jpgDSC_1861.jpgDSC_1865.jpgDSC_1879.jpgDSC_1885.jpgDSC_1926.jpg
 De haveningang van Roccella Jonica is verzand dus het is nog even goed uitkijken om bij 25 knopen wind door een smalle geul de haven binnen te varen. Op Moederdag is er feest  op het plein ter ere van Juventus die landskampioen is geworden. Er zijn voetbal beelden op een groot scherm, muziek en vuurwerk. We willen eigenlijk wel verder om de andere Nederlandse zeilers weer te ontmoeten maar door de harde wind is het onverstandig om te gaan. Dat worden een aantal verwaaidagen. We horen van Anneloes dat haar fiets is gestolen, dat is bale zeg. Heeft er iemand nog een fiets voor haar in de aanbieding?
IMG_0221.jpgIMG_0222.jpgIMG_0223.jpg