Na heel wat gepraat over het Nederlandse weer hier in Zuid-Spanje en die aanhoudende oostenwind zien de weersvoorspellingen er goed uit voor dinsdag 3 mei 2011. Samen met de Mi Dushi vertrekken we dan ook naar Gibraltar. Er is veel wind. Gelukkig uit de goede richting en matig hoge golven.
Met René en Anneke brengen we de volgende dag een bezoek aan de hoge rotsige kaap Gibraltar die in 1917 voor eeuwig aan Groot-Brittannië is toegewezen. We gaan met de kabelbaan naar de Top of the Rock op 450 meter hoogte. Wat een schitterend uitzicht over de havens, de Middellandse zee en de contouren van Marokko.
En als speciale attractie voor Anneke lopen hier staartloze apen rond. Gelukkig weten ze zich redelijk te gedragen en beland er geen één op haar hoofd of schouder en er wordt ook niets uit de rugzak gejat. De tocht naar beneden doen we lopend en via een botanische tuin belanden we rond half zes weer op de boot.
Omdat de Royal Air Force toch wel een landingsbaan op eigen grondgebied wilde: namelijk Gibraltar, hebben ze dwars over de enclave een landingsbaan aangelegd. Als er dan een vliegtuig wil landen, gaan gewoon de slagbomen dicht, de voetgangers moeten even wacht, zeilschepen met masten hoger dan 12 meter ook.
’s Avonds hebben we met 8 personen van drie verschillende nationaliteiten een heerlijk diner in het plaatselijke casino. De volgende dag protesteren de kuitspieren hevig na zo’n lange wandeling van gisteren.