Woensdag 27 februari 2013 maken we samen met 14 andere bootjesmensen plus chauffeur en Tass onze enthousiaste gids een dagtocht naar Datҫa. Vroeg uit de veren want we worden om halfacht opgehaald. Onderweg stijgen we behoorlijk en hebben we een foto moment bij een vergezicht over bergen en water en bij niet in gebruik zijnde molens. Daarna is het tijd voor koffie met wat lekkers. Zo te zien is Tass hier kind aan huis.

Later op de dag halen we hier de specialiteit van Datҫa op namelijk overheerlijke amandel koeken. We zien schoolkinderen in school uniform. Op naar de olijf factory. Jammer dat we niet het proces van olijf naar olijfolie zien. Zou je toch denken bij het woord fabriek, maar ja in februari zijn er geen olijven om te bewerken. We komen terecht in een olijf shop waar we veel verschillende olijf oliën en azijn proeven. We kopen een granaat appel azijn, wat stroperig en heel erg zuur. We stappen uit bij een 300 jaar oud Grieks-orthodox bouwvallig kerkje. Brr, ergens  ligt het geraamte van een dode kip. Op sommige plaatsen zien we nog iets van een schildering op de muur en heel veel scherven in plastic zakken.  De zijde werkplaats is gehuisvest in een oud klein schoolgebouw. Drie dames geven een demonstratie op een weefgetouw en er wordt Turkse thee aangeboden. We lunchen later in Datҫa en krijgen een proeverij van verschillende Turkse gerechten. Altijd leuk. We verkennen Datҫa vooral bij de waterkant en rijden met de bus vervolgens naar een zeer oude nederzetting “Knidos” en we bezoeken een oud lijkend schilderachtig dorpje waar ze op heel veel plekken bezig zijn met restauratie werkzaamheden. Dan is het toch zeker nog anderhalf uur rijden voordat we weer in Marmaris zijn.