Bij Soufrière liggen we aan de voet van Le Petit Piton aan een mooring. Het uitzicht is super alleen ruiken we wel een riool lucht die van een krater uit de buurt blijkt te komen. De dag erna belanden we in de over drukke Marigot bay. Tjonge wat een luxe hier. Mooie optrekjes tegen groene bergen en veel resorts en restaurants met uitzicht op palmbomen en een strandje.

En dan weer een dag later zeilen we naar de Rodney Bay haven. Mmmm we eten heerlijke sushi en huren hier samen met Remco en Lia een piep klein autootje voor veel en crossen het eiland over. De dame bij het toerist office zei nog “ach dat doe je wel in een half dagje zo’n toertje over het eiland”. Vliegend zeker want met al die kronkel weggetjes, bergie op en bergie af, schiet het niet erg op terwijl Remco er toch goed de vaart in heeft en ook de kuilen in het wegdek en de diepe greppels langs de kant moet ontwijken. Doet tie uitstekend trouwens met als extra moeilijkheidsgraad het links rijden want dat doen ze hier op veel eilanden hier in de Cariben.

Castries een bedrijvig stadje bekijken we per auto. We zien kleine peperkoekhuisjes, de markt, de oude samaan boom (wie weet wel 400 jaar oud) en rijden, na even zoeken, naar Fort Charlotte op de heuveltop. Hier krijgen we zomaar van een local uitleg over het fort waar alleen nog 3 gevangeniscellen van over zijn. Plukt tie voor ons de vrucht guave uit een boom om te proeven, zien we een boom met grote groene kalebassen en hebben we een mooi uitzicht over de stad.

Diamond Botanical Gardens staat nu op het programma vlak bij Soufrière. Een mooie kleurrijke botanische tuin met veel verschillende soorten bomen, planten en bloemen met een watervalletje. We kijken onze ogen uit. Onderweg op St. Lucia mooie uitzicht punten, de vulkanische Pitons, veel groen, bananen plantages en creoolse- en koloniale huizen. Maar…..daarnaast ook piepkleine huizen gemaakt van hout met golfplaten als dak, wat een armoe. Dat hadden we niet verwacht hier in deze contreien. Zoveel eilanden met een prachtige natuur en een mooie onderwaterwereld. Toeristen en zeilers genoeg zou je zeggen. Maar waarom zien we dan zoveel armoedige eilandbewoners?