Waar blijven de schragen en een plank zodat we de boot kunnen gaan poetsen. Dagelijks informeren we bij de receptie en dan wordt er gezegd dat ze op zijn. Nou, daar zijn we mooi klaar mee, maar Cees kan alvast wel beginnen aan het onderwaterschip. Jammer alleen dat de Bosch schuurmachine er mee kapt. Dus eerst maar zo’n nieuw apparaat gekocht. We kopen ook een opvouwbaar krukje. Handig om zittend of staand te gebruiken bij het schuren. Gemak dient de mens nietwaar. Donderdag 21 februari 2013 bezoeken we de plaatselijke markt en Gwen, een Engelse dame, die dagtochten en reisjes organiseert in Turkije voor bootjes mensen zoals wij. We gaan deze week mee met een dagtocht naar Datҫa.

En dan blijken er al twee dagen bij onze buurman schragen te liggen die niet gebruikt worden. Bij navraag blijken ze voor ons bestemd te zijn. Ja hoe moeilijk is het toch, communicatie. We poetsen en schuren maar het witte gedeelte van de boot wordt niet wit maar lijkt gelig van kleur te worden. En dat willen we nu net weg poetsen. Wim en Borg komen ook kijken en weten het ook niet. Komt het door een verkeerd poetsmiddel of is het de weerschijn van de grote motorboot die naast ons ligt. Deze is crème/lichtgeel van kleur. Gezichtsbedrog of niet? We gaan het zien. Vrijdagavond eten Willem en Ingeborg, gekleed in pakkie deftig, bij ons lasagne. De weersverwachting voor vandaag  is prima, zo’n 15 graden in het zonnetje. Niet verkeerd dus.