Dinsdag 12 februari 2013 lopen we even langs het havenkantoor om te vragen of we vandaag op de kant gezet gaan worden. Eén telefoontje en het licht staat op groen. Of we de boot maar vaar klaar willen maken want ze, dat zijn de havenboys, komen eraan. Wat een haast ineens. Snel alle overtollige lijnen weghalen en hupsakee daar gaan we. Cees vaart goed achteruit  naar de plek waar we met de bootlift eruit zullen worden getakeld. Een duiker springt in het koude water en geeft met geel vetkrijt aan waar de slings, dat zijn de banden waar de boot inhangt, bevestigt moeten worden. En dan is het wachten geblazen. Want er moet geluncht worden en er zijn nog twee boten voor ons. Ja het is hier lopende band werk, die boten eruit takelen. Rond drie uur zijn we aan de beurt. Eruit hijsen, onderwaterschip schoonspuiten en dan naar onze plek voor de komende twee maanden.

We staan super. Vlak bij het toiletgebouw, de winkel en het havenkantoor. Alleen staan we op houten palen en dat vind Cees maar niks. Is dat wel stevig genoeg? Het regent en waait aardig die nacht. De boot trilt af en toe. Cees ziet op de windspeed uitschieters boven de 40 knopen maar Ann merkt niks en slaapt als een roos. De volgende dag is de Wing IV aan de beurt om op de kant gezet te worden. ’s Avonds  kaasfondue  op de Beau samen met Willem en Ingeborg met heerlijk de kachel aan. Cees plaats een waterfilter, Ing en Ann sporten en maken een wandeling en we eten voor het eerst geit. Best te pruimen.