Maandag 11 januari vertrekken we van Barbados. De Beau lijkt niet vooruit te branden. Wie weet door de aangroei die er al weer zit onder de boot. En dan zien we op dag 2 ineens binnen gezichtsafstand een heleboel eilanden opdoemen. Dat de reeks eilandjes van de Grenadines tussen Grenada en St. Vincent zo dicht bij elkaar liggen hadden we niet gedacht. We gaan ten anker bij Clifton Village op Union Island vlak naast de Hullu Poro, met nog zeker 35 boten in de buurt. Je kunt je dinghy aan een steiger leggen maar als je onder een bruggetje vaart is er een speciaal ‘Dinghy Dock’. Een kleurrijk plaatsje met veel pastelkleurige restaurants, winkels en huizen. De fruitstalletjes zijn helemaal een lust voor het oog door de slingers van groente en fruit.

We klaren in, het wasgoed wordt weggebracht bij Erika’s Marine Service en we eten bij de Anchorage Yacht Club. Mmmm lekkere rum punch hebben ze hier en met  happy hour 2 voor de prijs van 1, dat is nog eens boffen. In onze voortuin hebben we uitzicht op Happy Island met alleen een bar en wat palmbomen en azuur blauw water. Op tripadvisor leest Cees dat je daar op moet letten met wisselgeld terugkrijgen. Gelukkig een gewaarschuwd mens telt voor twee, want bij Cees proberen ze het ook.

Vrijdag 15 januari 2016 vertrekken we 5 mijl naar het westen van het eiland en laten ons anker vallen in Chatham Bay. Geen stadje, geen internet, geen telefoon bereik maar wel een strandje met wat lokale eettentjes, af en toe een schildpad die langs je boot zwemt, pelikanen die zich als een baksteen in zee laten vallen voor een vissie, beboste bergen, veel zeesterren en een watertemperatuur van rond de 30 graden. Wat wil een mens nog meer.

We maken kennis met de bemanning van de Ariel, Marieke en Harmen en met de Kulkuri, Hans en Liesbeth. Een dag later komt daar de Vaguebond van An en Ivan ook nog bij. Bij een kampvuur op het strand zien we de zon in de zee zakken en eten met z’n 8-ten bij Vanessa’s sunbeach & eat restaurant.