Als we ankeren werp je als je ‘s nachts wakker bent altijd even een blik naar buiten. Rond half drie doet Cees dat ook en hij ziet op een meter afstand een boot achter ons. Overdag dachten we al, hij ankert wel wat dicht bij, maar door het draaien van de wind ligt tie nu bijna op ramkoers. Op dit nachtelijke uur maar even anker op, om een veiligere ankerplek op te zoeken. Donderdag 7 juni 2012 vertrekken er drie Nederlandse boten, de Wing IV, le Clapotis en de Beau.We gaan vandaag voor het eerst met de achtersteven van de boot naar de wal liggen. Eerst het bijbootje langszij brengen en stootwillen uit. We varen tussen twee eilanden door. Dan gooi je twee scheepslengtes van de kant je anker uit. Cees stuurt de boot achteruit naar de kade en Anneke laat de ankerketting vieren.

Oeps, we hebben gelijk een andere ankerketting te pakken. Er wordt in “de pilot” al voor gewaarschuwd. Voor de drukte met boten in Gaïos en dat het een chaos kan worden met al die ankers die uit zijn gegooid. Het plaatsje doet zijn naam dus eer aan. De tweede keer lukt het. We zien meer boten andermans anker oppikken.We stappen zo van onze boot het centrum in. De dames shoppen, we maken mooie wandelingen, gaan uit eten en kijken in een cafeetje Nederland- Denemarken. De temperturen zijn inmiddels gestegen naar de dertig graden dus de bimini is opgezet en we bivakkeren als het even kan in de schaduw. Maandag 11 juni 2012 verkassen we naar de baai van Mongonisi.

Via Petitri vervolgen we op zaterdag 2 juni 2012 onze zeiltocht naar Paxos, het volgende eiland naar het zuiden. We leggen zo’n 22 mijl af. Eerst moeten we kruisen maar dan ruimt de wind en wordt het aan de wind zeilen. De afstanden die we tot nu toe in Griekenland hebben afgelegd zijn niet echt groot, zo’n 10 mijl. Wel fijn want vaak is er maar een paar uur echt wat wind en verder is het dobberen geblazen. Rond vijf uur gooien we samen met de Wing IV ons anker uit bij het plaatsje Lakka in helder blauw water. Vlak bij de Lowlander en de Passion en later Le Clapotis.

 Een overvolle baai met zeilboten aan het uiteinde van een haast ronde inham aan de noordkust van Paxos. Jee, nu al zo druk, hoe zal dat  zijn in de zomervakantie. Zowel de baai als het dorpje zijn zeer iddyllisch. Een kustplaatsje met wat winkeltjes, huizen en restaurantjes, heel kleinschalig. Het zonnetje schijnt, we snorkelen dit jaar weer voor het eerst en kijken zo op de bodem. En we maken een mooie wandeling rondom de baai. Het ultieme vakantie gevoel. Dan is er de volgende dag ineens weer veel wind, donkere luchten en onweer. Er komt een huurboot de baai binnen die door de bliksem is getroffen. Cees meet zekeringen door, maar het schakelpaneel is volledig doorgebrand. Woensdag 6 juni 2012 maakt Ann samen met Marijke en Cees( Le Clapotis) een zeer lange wandeling naar Pórto Lóngos. Heen over een begaanbare weg terug via kleine kronkelpaadjes. We zien veel olijfbomen, pijnbomen en schitterende uitzichten onderweg. We klimmen heel wat omhoog en dan weer naar beneden.  Cees “past” een dagje op de boot.  Even niet gestoord worden door wie dan ook.

Tussen Gouviá en Krofoe-stad ligt een grote Lidl die we aan doen om weer even wat etenswaren in te slaan. Dinsdag 29 mei 2012 gaan we voor anker bij de Oude Vesting van Korfoe-stad, de hoofdstad van het eiland. Het is altijd weer leuk om uit te puzzelen waar je nu weer je dinghy veilig achter kan laten en aan land kan. Dit keer varen we ,op aanraden van de Wing IV, tussen twee hoge wallen, een klein kanaaltje in. Je zou denken dat dit vroeger een soort  “slotgracht” is geweest. Er liggen hier veel bootjes van ‘locals’ en langs de stadswal zijn zeer armoedige huisjes opgetrokken. In Korfoe-stad zie je Italiaanse, Franse en Engelse bouwstijlen door elkaar.

 In het oude gedeelte  zie je op één vierkante kilometer zoveel mogelijk souvernirswinkeltjes. Daarnaast veel eettenten,een stadspark, mooie pleintjes en een doolhof van kleine steegjes met waslijnen overspannen  De stad wordt overspoeld met toeristen. Vaak afkomstig van cruiseschepen en veerboten. Er hangt een gezellig sfeertje. De Grieks-Orthodoxe kerk met rode koepel is de heiligste plaats van het eiland met veel zilverwerk, houten banken en een zeer fraai plafond en muren. In een aparte ruimte staat een zilveren doodskist met het gemummificeerde lichaam van een herder die priester werd en later bisschop. Heel veel mensen die deze kerk bezoeken kussen de kist op verschillende plaatsen.De volgende dag bezoeken we de Oude Vesting. Een hele klim omhoog. Met een super uitzicht over de baai waar we voor anker liggen en Korfoe-stad. Bij een bakkertje kopen we van die mierzoete baklava. Één juni 2012 feliciteren we Anneloes met haar 20^ste verjaardag.