Maand: februari 2016

Hullu Poro Hullu Poro voor de Beau over

Donderdag 18 februari 2016 vertrekken we alweer naar een volgend eiland n.l. Dominica. Omdat het hier wel 15 meter diep is om ten ankeren te gaan liggen we aan een mooring vlak bij het Anchorage hotel. Beens is onze boatboy, niet opdringerig, super aardig, een relaxte gast. Ook kun je hier in Roseau gelijk in en uit klaren bij de custums. Handig en ook hier allervriendelijkst. Dat maak je vaak anders mee. Dan op naar de Prince Rupert bay. In de pilot wordt gewaarschuwd voor nogal wat criminaliteit maar de rangers hebben hier de afgelopen jaren serieus werk van gemaakt.

DSC_0078.JPGP1110240.JPGDSC_0070.JPG

En dan weer een week later liggen we op Terre-de–Haut één van de 8 eilandjes van Les Saintes onder Guadeloupe. Hier beland ik bij ‘le docteur’ want ik voel me al een paar dagen très malade. Hij constateert griep en schrijft 5 medicijnen voor, beetje overdreven misschien maar of ze echt werken ???? Remco helpt ons hier in alle vroegte aan een mooring, ja bij deze drukte zijn er meer die daarop  azen. We eten heerlijk met z’n viertjes bij Ti Bo Doudou  met je voeten in het zand en uitzicht over de baai.

DSC_0108.JPGDSC_0098.JPGDSC_0093.JPGDSC_0091.JPGDSC_0090.JPGDSC_0088.JPG

Onderweg naar Guadeloupe veel last van kreeften fuiken dus opletten geblazen. En rondom ons mooie laaghangende wolkenformaties tegen een blauwe lucht. Het is nog even krappies om te ankeren buiten de vaargeul vlak voor de haven bij Pointe-à- Pitre. Hier rood aan stuurboord en groen aan bakboord. Precies andersom als in Europa. We liggen nu in afwachting van Leon die 3 maart voor 2 weken onze kant op komt, hiep hoi. Ook Niels en Anneloes komen binnenkort naar de Cariben. Heerlijk. Het is ook niet niks om je kids 7 maanden niet in het eggie te zien. Maar we gaan wel afscheid nemen van de Hullu Poro, zij gaan sneller dan wij de komende maanden. Niet meer via de VHF contact waar we gaan liggen, geen dagelijkse borreluurtjes, eetmomentjes en wandelingetjes. Lieve Lia en Remco we gaan jullie….misssssssen.

DSC_0136.JPGDSC_0129.JPGDSC_0124.JPG

 

De baaien Grande Anse d’Arlet, Anse Mitan en Saint Pierre op Martinique

De afgelopen dagen waren grijs, grauw en regenachtig maar toch loop je gewoon rond in korte broek en T-shirt, soms wat fris maar lekker koel. Van Sainte Ann is het maar 15 mijl naar de baai van Grande Anse d’Árlet. Je kunt hier een wandeling maken over de berg naar Petite Anse d’Arlet. Het is nog effies een klimmetje via een smal pad omhoog over stenen en boomstronken met aan weerszijde begroeiing van bomen en struiken. Per taxi willen we terug, maar volgens de plaatselijke politie is het ongeveer 10 minuten lopen over de verharde weg. Dat redden we nog net hi hi. Dus…..terug met de benenwagen. Tijd voor een verlate lunch. Ze maken hier in bijna elk restaurant reclame voor Langoustines dus een goede plek om ons er aan te wagen. Maar ze bedekken dit mooie product met een uienprutje of gratineren het met kaas. Doodzonde, zo gaat de oorspronkelijke smaak voor een groot deel verloren, echt jammer.

DSC_1075.JPGDSC_1058.JPGDSC_1049.JPGDSC_1030.JPGDSC_1022.JPGDSC_1013.JPG

Dinsdag 16 februari 2016 gaan we weer een baaitje verder naar Anse Mitan. Vanaf hier kun je met de veerpont naar de hoofdstad van Martinique. Cees houdt het even voor gezien en vermaakt zich kostelijk op de Beau. Wij, Lia en Remco en ik doen dat in Forte de France. We zien maskers van carnaval als decoratie aan bomen hangen. We bezoeken de van buiten fraai uitziende Bibliothèque Schoelcher. In Parijs gebouwd voor de Wereldtentoonstelling van 1889, daarna ontmantelt en naar Forte de France verscheept. We zien het oude, super mooi onderhouden  “Hotel de ville”. Nu in gebruik als theater en we gaan opzoek naar de Cathédrale Saint -Louis maar die blijkt in de steigers te staan. Geen wonder dat we haar niet zagen. Met de veerpont terug naar Pointe du Bout waar Cees met Beautje zich bij ons voegt om uit te klaren. ’s Avonds entrecote medium gebakken voorzien van een goed glas wijn. En dan is het de hoogste tijd voor Game of Thrones. De laatste dagen kijken we elke avond 2 afleveringen.

DSC_0054.JPGDSC_0042.JPGDSC_0038.JPGP1110093.JPGDSC_0028.JPGDSC_0012.JPGDSC_0002.JPGDSC_1102.JPGDSC_1091.JPG

 

 

 

 

 

 

 

 

Terug in Frankrijk. Martinique

Maandag 8 februari 2016 vertrekken precies op hetzelfde moment de Hullu Poro en de Beau uit de Rodney Bay Harbour. Op naar Martinique. Onderweg aardig wat wind en golven, ja ook de Caribische Zee moet je niet onderschatten. In de middag tegen vieren gaan we ten anker in de Cul de Sac du Marin baai waar nog zeker 200 andere boten liggen maar er is zat plek in deze grote baai.

DSC_0946.JPGDSC_0935.JPGDSC_0931.JPG

Ineens is het of we ons weer wanen in Europa, Frankrijk wel te verstaan. In Martinique (een overzees departement van Frankrijk) wordt Frans gesproken, we betalen in euro’s, en er is van dat overheerlijke knapperige stokbrood, croissantjes en Franse kaasjes. Wat het speciaal maakt het verblijf hier in de Cariben zijn de contacten die je maakt met andere bootjes mensen. In Le Marin lopen we ineens Nicol en Ronald tegen het lijf van de Fairy Queen. En we maken kennis met de Belgen Cindy en Geert van de Zensation. Het worden gezellige borreluurtjes zo met elkaar.

DSC_0998.JPGDSC_0956.JPGDSC_0948.JPG

Lia en Anneke gaan naar de kapper en Remco en Cees verlekkeren zich in de watersport winkels. Het is carnavalstijd, op een affiche staat dat er op mardi 9 Fevrier: Vidé en diable Rouge dans les rues du Bourg de 15h à 18.30 h. De weg is afgesloten dus dat belooft wat. Maar na méér dan een uur wachten is er eigenlijk nog niets te zien. Wel de locals die zich hebben uitgedost in rood/zwarte kleding en een plaatselijk bandje die lokale muziek speelt, dat is alles. Dus hoogste tijd voor een rum punch of biertje in het kroegje bij de dinghy steiger. En nu liggen we in Sainte Anne. Een schattig klein plaatsje waar we zo’n overheerlijk gegrild kippetje scoren. Er is geen beter leven dan een goed leven.

DSC_1007.JPGDSC_1002.JPGDSC_0997.JPGDSC_0994.JPGDSC_0945.JPGDSC_0942.JPGDSC_0921.JPGDSC_0914.JPGDSC_0908.JPG

.

Soufrière, Marigotbay en Rodneybay op St. Lucia

Bij Soufrière liggen we aan de voet van Le Petit Piton aan een mooring. Het uitzicht is super alleen ruiken we wel een riool lucht die van een krater uit de buurt blijkt te komen. De dag erna belanden we in de over drukke Marigot bay. Tjonge wat een luxe hier. Mooie optrekjes tegen groene bergen en veel resorts en restaurants met uitzicht op palmbomen en een strandje.

DSC_0757.JPGDSC_0754.JPGDSC_0743.JPGDSC_0729.JPGDSC_0724.JPGDSC_0707.JPGDSC_0698.JPGDSC_0692.JPGDSC_0685.JPG

En dan weer een dag later zeilen we naar de Rodney Bay haven. Mmmm we eten heerlijke sushi en huren hier samen met Remco en Lia een piep klein autootje voor veel en crossen het eiland over. De dame bij het toerist office zei nog “ach dat doe je wel in een half dagje zo’n toertje over het eiland”. Vliegend zeker want met al die kronkel weggetjes, bergie op en bergie af, schiet het niet erg op terwijl Remco er toch goed de vaart in heeft en ook de kuilen in het wegdek en de diepe greppels langs de kant moet ontwijken. Doet tie uitstekend trouwens met als extra moeilijkheidsgraad het links rijden want dat doen ze hier op veel eilanden hier in de Cariben.

DSC_0890.JPGDSC_0813.JPGDSC_0806.JPG

Castries een bedrijvig stadje bekijken we per auto. We zien kleine peperkoekhuisjes, de markt, de oude samaan boom (wie weet wel 400 jaar oud) en rijden, na even zoeken, naar Fort Charlotte op de heuveltop. Hier krijgen we zomaar van een local uitleg over het fort waar alleen nog 3 gevangeniscellen van over zijn. Plukt tie voor ons de vrucht guave uit een boom om te proeven, zien we een boom met grote groene kalebassen en hebben we een mooi uitzicht over de stad.

DSC_0818.JPGDSC_0803.JPGDSC_0798.JPGDSC_0791.JPGDSC_0786.JPGDSC_0772.JPG

Diamond Botanical Gardens staat nu op het programma vlak bij Soufrière. Een mooie kleurrijke botanische tuin met veel verschillende soorten bomen, planten en bloemen met een watervalletje. We kijken onze ogen uit. Onderweg op St. Lucia mooie uitzicht punten, de vulkanische Pitons, veel groen, bananen plantages en creoolse- en koloniale huizen. Maar…..daarnaast ook piepkleine huizen gemaakt van hout met golfplaten als dak, wat een armoe. Dat hadden we niet verwacht hier in deze contreien. Zoveel eilanden met een prachtige natuur en een mooie onderwaterwereld. Toeristen en zeilers genoeg zou je zeggen. Maar waarom zien we dan zoveel armoedige eilandbewoners?

P1100881.JPGDSC_0866.JPGDSC_0855.JPGDSC_0852.JPGDSC_0822.JPGDSC_0712.JPG

 

 

 

 

 

 

 

 

Canouan, Bequia en St. Vincent

Canouan is een eiland van maar 13 km2. Bij het Tamarind Beach Hotel is het goed toeven met uitzicht op de baai, het poeder witte strand, wuivende palmbomen en een zeer attente adremme serveerster. Het plan is om naar Mustique te gaan. Maar de wind bepaalt anders dus zeilen we zo’n 17 mijl naar het noorden naar Bequia. De hoofdstad Port Elisabeth is een pittoresk plaatsje gelegen in een natuurlijke haven in de grote Admiralty Bay. Er zijn genoeg aanleg steigers voor de dinghy om zo, via een leuk smal pad langs de baai, in het stadje te belanden. Er zijn kunst- en modelbootbouwers met ateliers. We zien koloniale- maar ook minder mooie huizen, er heerst een gezellig sfeertje.

DSC_0475.JPGDSC_0470.JPGDSC_0466.JPGDSC_0419.JPGDSC_0408.JPGP1100431.JPG

De Cobb wordt weer eens van stal gehaald. Met z’n zessen hebben we onder de palmbomen een heerlijke strand bbq en dat in januari. Zaterdag 30 januari 2016 gaan we weer een deurtje verder. Het wordt een super zeiltocht naar St. Vincent naar de Chateaubelair Bay. Het klinkt fantastisch, het uitzicht is er ook naar, alleen jammer dat de boatboys zolang blijven plakken en hun ogen goed de kost geven. Het geeft een unheimisch gevoel, Lia en Remco voelen hetzelfde. Ook op de kant, de drank en wiet lucht komt je tegemoet, dus snel weer terug naar de boot. Jammer want we hadden veel meer van het eiland willen zien maar we durven hier de Beaut niet alleen achter te laten. Een paar baaien terug is een deel van de film ’Pirots of de Caribbean’ opgenomen. Wie weet hebben we daar een tik van gekregen en zijn we daarom zo paranoia.

DSC_0507.JPGDSC_0501.JPGP1100527.JPGDSC_0488.JPGDSC_0482.JPGDSC_0479.JPG

Zondag avond eten we samen met Lia en Remco zuurkool met Unox rookworst (meegenomen door Lourens en Rutger) overgoten met een pittige jus uit een pakje van Hanny. Deze winterkost past niet echt bij de heerlijke temperaturen zo’n 28 graden maar het smaakt er niet minder om. Maandagmorgen gaan Remco en Cees bijtijds uitklaren. Bij de customs- en police office for immigration en dan hop naar het volgende eiland St. Lucia zo’n 32 mijl. Nou dat hadden we zo bedacht maar de customs moet uit Kingston komen dus blijven we hier nog een daggie.

DSC_0584.JPGDSC_0483.JPGDSC_0577.JPGP1100574.JPGP1100566.JPGDSC_0510.JPG

 

 

 

 

Highslide for Wordpress Plugin