Afsluiting van een 2e zeilperiode in de Med

Jemig, wat gaat de tijd toch snel. Inmiddels is het alweer eind oktober 2011 geworden. Het leven in de haven is heel anders dan vorig jaar. Daar waren we bijna helemaal alleen. Hier is het een drukte van belang. We gaan met z’n dertienen heel gezellig uit eten en Cees scoort zonder dat hij het weet een plank. Deze plank gaat omgetoverd worden tot loop plank, die we voor het vervolg van onze reis veel nodig zullen hebben, zeggen ze. Op de steiger is er al een hele brainstorm sessie met Willem en Rick hoe die het beste bevestigd zal kunnen worden aan onze boot.


DSC_0257.jpgDSC_0199.jpgDSC_0216.jpgDSC_0219.jpgDSC_0294.jpgDSC_0305.jpg

Omdat we volgend seizoen nog meer willen vertrouwen op ons anker, gaan we uitkijken naar een ander anker. Cees maakt berekeningen en tekeningen om te kijken of het nieuwe anker past op de Beau, maar komt dan op het lumineuze idee om even het anker te lenen van Hans (Lowlander).Hij heeft precies het anker wat Cees graag zou willen hebben. Maar zo’n 55 kilo wegend Rocna anker heb je niet zomaar aan je ankerketting. Gelukkig krijgen we hulp van Hans en Willem. Alles past en de ankerlier houdt het gewicht. Dus wie weet zit er volgend voorjaar een nieuw “ankertje” op de voorplecht. Een Amerikaan aan onze stijger maakt de opmerking: “Well that’s a huge anchor, are your serious”. Ook wordt het gerepareerde bijbootje weer met vereende krachten in het water gehesen.

100_7967.jpgDSC_0282.jpgDSC_0223.jpgDSC_0231.jpgDSC_0238.jpgDSC_0313.jpg

De laatste avond aan boord worden we uitgenodigd door de bemanning van de Chica, Rick en Cobi, om daar te komen eten. We eten Soto Ajam. Een heerlijk bereide Indonesische kippensoep met van alles en nog wat. Ann eet het vruchtvlees van een bloeiende cactusvrucht op Le Clapotis. We nemen afscheid van deze en gene. Met de bus vertrekken we op 25 oktober 2011 naar Catania. Daar overnachten we in een hotelletje. Op woensdag 26 oktober 2011 zetten we rond 12.00 uur ’s middags weer voet op Nederlandse bodem. Anneloes en Eline staan ons daar al op te wachten met heerlijk warme oliebollen. ’s Avonds hebben we met succes de Soto Ajam voorgeschoteld aan ons eigen gezin.

DSC_0320.jpgDSC_0321.jpgDSC_0327.jpg