Dombo’s

Bijna elke dag starten we in de morgen met een noorden windje, in de middag draait tie naar het zuiden, vaak toenemend. Voor ons pal tegen dus kruisen we om onze bestemming te bereiken. Gelukkig neemt tie vaak tegen de avond af. Bij 14 knopen wind gaan we zaterdag 13 juni einde van de middag vlak naast de haven van Torrevieja voor anker er van uitgaande dat ook vandaag de wind en de golven gaan afnemen. Maar nee, de wind neemt juist toe en ook de golven. Als een hobbelpaard gaan we op en neer en op en neer.

DSC_1304.JPGDSC_1301.JPGDSC_1299.JPG

En dan horen we gekraak. Oeps de lijn van de snubber is gebroken en daarmee is de kettinghaak in zee verdwenen. De ankerketting krijgt het aardig voor zijn kiezen. Is het wel een wijs besluit om te ankeren. Het is qua havengelden hoogseizoen geworden en we dachten zo een nachtje havengeld te besparen. Ach ja “ons bien zuunig hè”, maar waarom? Cees kijkt nog eens op Windfinder en ziet dat de wind gaat draaien. Dat betekent minder golven maar de nieuwe voorspelling is wel 31 knopen wind rond 23.00 uur vannacht. Daar word je niet vrolijk van.

DSC_1312.JPGDSC_1310.JPGDSC_1307.JPG

Vlak voor donker besluiten we toch in de haven van Torrevieja te gaan liggen. Cees roept ze op maar…..niemand reageert. Lekker bezig zijn we. Pas na 15 minuten dobberen in de havenkom reageert er iemand. We worden in een voor ons te kleine havenbox geloodst. Goede stuurmanskunst schipper. Maar als we vast liggen vinden de marinero’s ook dat we te krap liggen, en verkassen naar een andere plek. En zo liggen we rond 22.00 uur eindelijk vast. Hadden we gelijk moeten doen vanmiddag. En nu liggen we via Mar Menor, Cartagena, Aguilas y del Hornillo, cala de San Pedro in Porto de Aguadulce.

DSC_1322.JPGDSC_1319.JPGDSC_1317.JPG
DSC_1353.JPGDSC_1344.JPGDSC_1342.JPG