Het noorden van de Navarinobaai en Kiparissia

We hebben op woensdagochtend 28 mei 2014 palaver op de Beau. Al snel daarna gooien we los en varen op de motor naar het noorden van de Navarino baai. In 1827 heeft hier in deze baai een ware zeeslag plaatsgevonden die beslissend was voor de onafhankelijkheid van Griekenland. We gaan voor anker bij een strand waar het al zeer snel ondiep wordt. Dat merken we als we met ons bijbootje naar de kant gaan. We trekken niet het bootje op het strand maar gooien een klein ankertje uit met een lijn naar een stel rotsen.We waden door het water naar de kant en trekken aldaar onze wandelschoenen aan. Op naar het Palaiokastro. Via borden word je erop attent gemaakt dat we hier op eigen risico zijn en er instortings gevaar dreigt. Het kasteel is gebouwd op Myceense fundamenten en ondertussen ook aardig in verval geraakt. Hier geen restauratiewerkzaamheden wat zeker zijn charme heeft. Via een soort van halfingestorte poort betreden we het kastro. Ongerepte natuur hier, zeer smalle paadjes, vervallen kasteelmuren en wel heel veel krekels.

DSC_0859.JPGDSC_0865.JPG100_3914 - versie 2.jpg

We genieten van het adembenemende uitzicht over de duinen en de Voïdokoilia-lagune aan de ene kant en de Navarinobaai aan de andere kant. Via de lager gelegen lagune gaan we op zoek naar een grot die hier ergens moet wezen. Op zee niveau zien we niks maar gelukkig komen we wandelaars tegen die ons de juiste weg wijzen. Pffff, via duinen met van dat mulle zand en een bijna onbegaanbaar pad wordt het nog een hele klim omhoog naar de Spilia tou Néstora grot. Wie weet hielden Nestor en Neleus hier ooit hun koeien (Homerus). Onderweg terug naar de boot zien we heel veel zeekraal groeien. Kookgenootschapleden daar hadden we vast een heerlijk recept bij gevonden voor één van onze kookavonden.

100_3895.jpgDSC_0883.JPGDSC_0891.JPGDSC_0897.JPGDSC_0901.JPG100_3928.jpgDSC_0919.JPG100_3959.jpgDSC_0938.JPG

De volgende dag wordt een super zeildag naar Kiparissia waar Barbara en Henk van de Rapy ons al opwachten en helpen met het afmeren in een onafgemaakte haven. Twee dagen later trekken Ingeborg, Willem en Ann de wandelschoenen aan naar…… weer een kasteel. Cees gaat niet mee want  5 kastelen in een week tijd dat trekt tie niet. Voor ons ligt een zeer groot roestig schip een opknappertje zogezegd. Men zegt dat hier bootvluchtelingen mee zijn binnen gekomen uit Afganistan. Als je goed kijkt zie je nog dekens en reddingsvesten liggen.

DSC_0932 (2).JPGDSC_0959.JPGDSC_0963.JPG